आज बरयाच दिवसांनी हे वाक्य येऊन टोचलं..
"तू अशी नव्हतीस.."
मनात नसतानाही मला हसू आले..
माणसं तोंड लांब करून असे डायलॉग मारायला लागली की मला मनापासून हसू येतं.. आजही आलं...
च्यायला...मी कशी नव्हते आणि आता कशी आहे..हे आता कोणीतरी दुसरं मला सांगणार...
म्हणजे अर्थात ’त्याच्या सोयीचं’ पेक्षा ’त्याची गैरसोय’ होण्यासारखं मी काय वागले हे मला पुन्हा पुन्हा सांगितलं जाणार..उदाहरणांनी पटवून दिले जाणार..
साहजिकच आहे..
’अ’ आणि ’ब’ भेटले..’अ’ काही परिस्थितींमध्ये कसा वागतो, कसा रिऍक्ट होतो हे ’ब’ बघत आलेला आहे...मग ’ब’ काही आडाखे बांधतो, ’अ’ एखाद्या परिस्थितीत कसा वागेल याचे ठोकताळे त्याला जमू शकतात...आणि ते बरयाच वेळा खरे ठरतात सुद्धा...पण एखादा दिवस असा उजाडतो...की तशीच परिस्थिती उदभवल्यावर ’अ’ हा ’ब’ च्या ठोकताळ्यात बिलकूल न बसणारं वागतो...असं एकदा झालं, दोनदा झालं की ’ब’ बिथरतो...आणि मग उदगारतो...
’तू अशी तर नव्हतीस..’
एखादा माणूस विश्वासार्ह आहे...हे आपण कशाच्या आधारावर म्हणतो???
तो माणूस कसा वागू शकतो आणि कसा नाही हे आपण छातीठोकपणे सांगू शकतो तेव्हाच ना???
म्हणजे एखाद्याबद्दल गृहितकं मांडायची...आणि प्रत्येक वेळी तो आपल्या अंदाजाप्रमाणेच वागला की ’जितं मया’ करत स्वत:चीच पाठ थोपटून घ्यायची...आपण त्याला किती ओळखतो याबद्दल फ़ुशारत ’अगदी विश्वासू माणूस बरं का!’ असं लेबल त्याला चिकटवून द्यायचं....
unpredictable माणसं विश्वासू नसतात??
माणूस एका कॅलिडोस्कोपसारखा आहे हे माझ्या मराठीच्या बाई नेहमी घोकायच्या...
मला तेव्हा ’कॅलिडोस्कोप’ हा शब्द खूप आवडायचा...तेव्हा तर कळतंही नव्हतं की हे ’कॅलिडोस्कोप’ काय प्रकार आहे ते...
आता कळतय..आयुष्य स्वच्छंद, विविधरंगी बनवायचा प्रयत्न चाललाय.. जे खरं वाटतं, जे पटतं, जे अत:प्रेरणेने वाटतं तेच करावं ह्याचा प्रयत्न चाललाय तर ही विश्वासर्हतेची बंधने येतात...
म्हणजे कायम दुसरयाच्या विश्वासाला पात्र होण्याकरता स्वत:ला चौकटीत अडकवून घ्यायचे???
मी असा वागलो तर काय????मग तसंच वागावं म्हणजे काम होईल....गैरसमज होणार नाहीत...
कायम या प्रश्नांची उत्तर देत घेत कृत्रिम जगत राहायचं...
का???
आणि कशासाठी???
याला ’जगणं’ म्हणतात???
आपण असंच चौकटीत वागत राहिलो तर एके दिवशी त्रिकोण,वर्तुळासारखी आपल्यावर पण प्रमेयं बनतील....
"अमुक तमुक परिस्थिती आहे..असे ठोकताळे आहेत...तर याची परिस्थितीजन्य वागणूक सांगा.."
म्हणजे ’माणूस-एक कॅलिडोस्कोप’ निबंध लिहून बोर्डात यायचं..आणि नंतर..कॅलिडोस्कोप विसरून फ़क्त ’स्कोप’ शोधायचा...
’कॅलिडोस्कोप’ आणि ’स्कोप’...
हाय काय आणि नाय काय...!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Lekh awadala
Hey Shradha, Chan lihites..mazya babtit dekhil ase ghadale aahe.
१ नंबर आहेस तू !
Ultimate !
Barach lihun delete kela :) Nakki Shabd mala nahi milat tuzyasarakhe
केदार
केदार..आपला अभिप्रायच खूप बोलका आहे..
’माणूस-एक कॅलिडोस्कोप’ hahaha chaakrmaani ha shabd ascaah aaly ka?
Post a Comment